از آن جا كه جميع تكاليف الهى مشروط به علم و قدرت هستند، كسانى كه از درك حقيقت قاصر و جاهل به آن باشند، از عذاب الهى مصون مى‏مانند . اين گروه كه اكثريت مردم را تشكيل مى‏دهند، سرنوشت مقصران و معاندان را نخواهند داشت . خداوند آن گاه كه درباره كافران سخن مى‏گويد، يادآور مى‏شود كه جاى گاه آنان دوزخ است . پس مستضعفان را استثنا كرده و مى‏فرمايد:

«الا المستضعفين من الرجال والنساء والولدان لا يستطيعون حيلة ولا يهتدون سبيلا . فاولئك عسى الله ان يعفو عنهم وكان الله عفوا غفورا; ⁽⁷⁾ مگر آن دسته از مردان و زنان و كودكانى كه به راستى تحت فشار قرار گرفته‏اند (و حقيقتا مستضعفند) نه چاره‏اى دارند، و نه راهى (براى نجات از آن محيط آلوده) مى‏يابند . ممكن است‏خداوند، آن‏ها را مورد عفو قرار دهد; و خداوند عفو كننده و آمرزنده است .»

بايد توجه داشت كه مستضعفان تنها اختصاص به متولد شدگان در سرزمين‏هاى دور - كه امكان آموزش دين صحيح در آن جا فراهم نيست - ندارند، بلكه حتى شامل كسانى مى‏شود كه در خانواده هايى تربيت‏يافته‏اند كه آيين موروثى خود را بسيار محكم و استوار مى‏دانند، مانند بودايى‏ها و برهمن‏ها كه در شرق آسيا به سر مى‏برند و احتمال نمى‏دهند كه آيين حقى خارج از اين محدوده وجود داشته باشد . ⁽⁸⁾ همين امر در مورد اكثر مردم در كشورهاى غير مسلمان نيز صادق است; اگرچه به واسطه رسانه‏هاى جمعى، نامى از اسلام شنيده‏اند، با اين حال، فضاسازى رسانه‏هاى استكبارى به گونه‏اى بود كه فرصت نكردند حتى لحظه‏اى درباره حقانيت دين اسلام تامل كنند، لذا آن را امرى باطل و خشونت‏بار قلمداد كرده‏اند